دوشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۳
سبد خرید
علاقه مندی ها ( 0 )
 
سبد خرید
سبد خرید ( 0 )
 
صفحه اصلی
درباره رام گل
پیگیری سفارشات
اخبار و مقالات
نحوه ارسال
تماس با ما
فروش بامبو (نی خیزران)
فروش بامبو (نی خیزران)
گیاه بامبو (نی خیزران) جهت ایجاد پرچین و پوشش در سایزهای متنوع موجود می باشد.
تماس بگیرید
بامبو (نی خیزان)(ارتفاع 2 متر)
تماس بگیرید
بامبو (نی خیزان)(ارتفاع 3 متر)
تماس بگیرید
بامبو (نی خیزان)(ارتفاع 5 متر)
فروش بامبو (نی خیزران)

نامهای متداول: بامبو، نی، خیزران، بامبوزا

خیزران اغلب با لاکی بامبو که در بازارها در آب به فروش می رسند اشتباه گرفته می شود.

نام انگلیسی: Bambusabamboo, 

نام علمی: Bambusa Vulgaria

خانواده: گندمیان Graminees

دیوار سبز نی خیزران

رنگ گل: بسته به گونه معمولا طیفی از سفید تا زرد و صورتی

شکل گل: معمولا خوشه ای با شباهتی به خوشه گندم و در برخی گونه ها به صورت زنگوله ای و آویزان از خوشه نمایان می شود.

میوه: بسته به گونه در اندازه های مختلف از حدود یک گردو تا اندازه یک پرتقال به شکل چغندری. گونه ولگاریس معمولا گل نمیدهد و هیچ دانه ای تولید نمیکند ومیوه دادن آن نادر است.

اندازه حد اکثر: بسته به گونه از چند ده سانتیمتر تا 40 متر (در گونه ولگاریس تا 8 متر بلند می شود.)

گلدهی:

اغلب گل بامبو گونه به ندرت نمایان میشود در واقع در بسیاری گونه ها گل در فواصل زمانی 65 تا 120 سال می روید.

برگ و ساقه:

گونه ولگاریس Bambusa از لحاظ ظاهری با اندازه متوسط ​​، شاخه ها آویزان و بدون خار است. ساقه آن به رنگ لیمویی زرد با راه راه سبز و برگ سبز تیره است. ساقه ها راست، غیر شکننده، انعطاف پذیر، با دیواره ضخیم در قسنت نزدیک زمین قوی است.  دارای گره هایی است که کمی متورم تر تز ساقه می باشد. میانگره های آن  20 تا 45 سانتیمتر با هم فاصله دارند. چند شاخه از گره های اواسط ساقه و بالا رشد میکند.  برگها، برگریز با کرک متراکم هستند و لبه تیزی دارند.

بامبو معمولاً به رنگهای مختلفی مانند سبز ، مشکی ، متمایل به قهوه‌ای ، عنابی ، و زرد مایل به کرم دیده میشود.

نی خیزران

خاستگاه و موطن گیاه:

Bambusa   ولگاریس، بامبو معمولی، گونه ای گسترده از بامبوها است. بومی هندوچین و استان یوننان در جنوب چین است، اما به طور گسترده ای در بسیاری از مکان های دیگر کشت شده است.

اغلب بامبو بومی مناطق گرم و مرطوب یا آب و هوای معتدل استوایی و گرم است. با این حال، بسیاری از گونه های مختلف در آب و هوای گوناگون پیدا شده است، از مناطق گرمسیری گرم تا مناطق کوهستانی خنک و جنگل های مرتفع کوهستانی. در منطقه آسیا و اقیانوس آرام  و سراسر شرق آسیا می رویند، ازعرض جغرافیایی 50 درجه در ساخالین، از جنوب تا شمال استرالیا، غرب هند و هیمالیا، چین، ژاپن و کره گونه های بومی بامبو یافت می شود.

آنها همچنین به تعداد کم در کشورهای جنوب صحرای آفریقا می رویند، از شمال تا جنوب موزامبیک و  جنوب گرمسیری ماداگاسکار و جنوب سنگال یافت می شوند و درقاره آمریکا بامبو دارای طیف بومی از مناطق جنوب آرژانتین و جنگلهای راش از مرکز شیلی، از طریق آمریکا جنوبی جنگلهای انبوه مناطق گرمسیری، به رشته کوه های آند در اکوادور کشیده شده است.  تقریبا هیچ گونه ای از بامبو به عنوان گیاه بومی درکانادا، روسیه، و قاره اروپا شناخته شده نیست.

روف گاردن نی خیزران

توضیحات در مورد گیاه و شرایط نگهداری آن:

Bambuseae  متنوع ترین گونه بامبوها در خانواده )خانواده غلات) هستند.این خانواده شامل گونه های چوبی از مناطق گرمسیری، از جمله برخی بامبوها غول پیکر است.  با گروه خواهر خود بامبوها علفی کوچک از مناطق استوایی در راسته Olyreae رابطه ای نزدیک، و با بامبوهای چوبی معتدل  (Arundinarieae)رابطه دورتری هستند.
به تازگی، برای پرورش بامبو را به صورت تجاری در منطقه دریاچه های بزرگ شرق و مرکز آفریقا، به ویژه در رواندا اقدام شده است. در ایالات متحده نیز، چندین شرکت در حال پرورش، برداشت و توزیع گونه هایی مانند فیلستاچیس نیگرا  به صورت تجاری هستند.
​​ترکیبات شیمیایی آن به طور متوسط عبارتند از: سلولز 41-44٪، 21-23٪ pentosans، لیگنین 26-28٪، خاکستر 1.7-1.9٪، و سیلیس 0.6-0.7٪

بامبوها از گیاهان دارای  نرخ رشد بسیار بالا بر روی زمین، تا 91 سانتی متر (36 اینچ) در 24 ساعت هستند. با این حال، نرخ رشد وابسته به خاک و آب و هوای و شرایط محلی، و همچنین گونه است و نرخ رشد معمول تر برای بسیاری از بامبوهای کشت شده در آب و هوای معتدل معمولا در محدوده 3-10 سانتی متر در هر روز و در طول دوره رشد است. در درجه اول در مناطق آب و هوای گرمتر در حال رشد در طول دوره کرتاسه پسین، زمینه های گسترده ای در آنچه در حال حاضر آسیا وجود داشته است.  تنه برخی از بزرگترین بامبوها می تواند تا ارتفاع بیش از 30 متر و به قطر 25-30 سانتی متر برسند. با این حال محدوده اندازه برای بامبوی بالغ وابسته به گونه است، کوچکترین بامبوها تنها چند اینچ بالا در بلوغ بلند میشوند. طیف ارتفاع معمولی که بسیاری از بامبو های پرورشی بسته به گونه حدود 2 تا 7 متر است.  شهرآنجی در چین، شناخته شده ترین مرکز و به عنوان "شهر بامبویی" مشهور است که آب و هوا و خاک شرایط مطلوبی برای رشد، برداشت، و پرورش گونه هایی مختلفی از بامبو را دارد.
شاخه ها و ساق و برگ بامبو نرم هستند که منبع اصلی مواد غذایی برای پاندای غول پیکر در چین، پاندای قرمز نپال و میمون بامبو ماداگاسکار میباشد. موش از میوه های آن تغذیه میکند. گوریل های کوهی آفریقا نیز از بامبو تغذیه میکنند و مصرف شیره بامبو پس از تخمیر برای تولید مشروبات الکلی استفاده می شود. شامپانزه ها و فیل ها نیز در بعضی مناطق ساقه های بامبو را میخورند.
لارو پروانه ساقه خوار بامبوOmphisa fuscidentalis) ) در کشورهای لائوس، میانمار، تایلند، و استان یوننان چین، از بامبو تغذیه میکنند و در عوض این لارو در یک خوراک لذیذ محلی در این مناطق محسوب می شود!

خرید و فروش چوب نی بامبو خیزران

چوب
استفاده از چوب بامبوها بزرگ (چه به صورت صنعتی کاشته شده و چه بامبو های طبیعی)، به ویژه از گونه جنس Phyllostachys،  به عنوان "بامبوها تخته و الوار" شناخته می شود، متداول است.

زمان برداشت چوب بامبو
چوب بامبوهایی که برای اهداف ساخت و ساز مرد استفاده قرار میگیرند، زمانی باید برداشت شود که ساقه به بالاترین قدرت خود و زمانی که سطح قند در شیره در پایین ترین حد آنها هستند چون درصد قند بالا به سهولت و سرعت آلودگی به آفات افزایش را می دهد.

بسیاری از متخصصان بر این باورند که بهترین زمان برای برداشت است در سپیده دم یا هنگام غروب در سه ماهه آخر سال، در طول فصل مرطوب است. عمر بامبو های برداشتی بسته به گونه 2تا 3 سال یا 7 تا 8 سال خواهد بود.
دوام چوب بامبویی که در ساخت و ساز به طور مستقیم به کار میرود به تمام مراحل کاشت و جمع آوری، حمل و نقل، ذخیره سازی، طراحی، ساخت، و تعمیر و نگهداری و برداشت در زمان درست سال و سپس  قرار نگرفتن در معرض تماس با زمین یا باران مربوط است.

 بامبو در نماد ها و فرهنگ و اساطیر

بامبو در هند نمادی از دوستی است. نادر بودن شکوفایی گل به عنوان نشانه ای از قحطی قریب الوقوع است.
در فرهنگ چینی، بامبو، شکوفه آلو، ارکیده، و گل داودی (اغلب به عنوان زو جو شناخته می شود) و با هم به نام چهار آقایان مشهورند.

این چهار گیاه نیز در چهار فصل نماد و در ایدئولوژی مکتب کنفوسیوس، چهار جنبه از جونزی اند.
گروه قومی بوزو از غرب آفریقا را نام خود را از عبارت بوبامبارا که به معنای "خانه بامبو" است، گرفته اند.

بامبو گیاه ملی سنت لوسیا است.
بامبو، یکی از "چهار آقایان" (بامبو، ارکیده ارغوانی، شکوفه آلو و گل داودی) نقش مهمی در فرهنگ سنتی چین  دارد که آن را حتی به عنوان یک نماد بذای رفتار نجیب زاده ها در نظر گرفته اند چون بامبو دارای ویژگی هایی مانند راستی، سرسختی، و قلب توخالی، وقف مردم، با صداقت، ظرافت و سادگی می باشد هر چند که از لحاظ جسمی قوی نیست.

اشعار بی شماری توسط شاعران باستانی چینی در ستایش بامبو نوشته شده که در واقع استعاره در مورد افرادی که این ویژگی ها به نمایش گذاشته می باشد.

بامبو نه تنها نمادی از یک نجیب زاده، بلکه نقش مهمی در بودیسم، که در قرن اول به چین معرفی شد بازی می کند. به عنوان قواعد بودیسم ظلم و ستم به حیوانات و منع خوردن گوشت و تخم مرغ در رژیم غذایی مجاز نبود در نتیجه ساقه بامبو یک جایگزین مغذی برای آنها شد.

ساقه بامبو همواره یک غذای سنتی در میز شام چینی به خصوص در جنوب چین بوده است. در دوران باستان، افراد با استطاعت مالی  و دارای خانه بزرگ با حیاط بامبو در باغ خود می کاشتند.
در ژاپن، اغلب (به عنوان یک مانع مقدس در برابر شر) یک جنگل بامبو معابد شینتو را احاطه کرده است. بسیاری از معابد بودایی نیز باغ های بامبو است.

بامبو نقش مهمی از فرهنگ ویتنام نیز دارد.بامبو نمادی از روح  و هنرهای رزمی ویتنامی است. یک ضرب المثل ویتنامی می گوید: هنگامی که بامبو پیر باشد، جوانه بامبو نمایان می شود. به معنای اینکه ویتنام هرگز نابود نخواهد شد. اگر کسی از نسل قبلی می میرد، کودکان جای آنها را میگیرند.

بامبو در دکوراسیون

در اساطیر
در چند فرهنگ های آسیایی، از جمله به باور مردمان جزایر آندامان بشریت را از ساقه بامبو پدید آمده است.
در اساطیر فیلیپین، یکی از حساب های ایجاد معروف تر می گوید از اولین مرد، Malakás ( "قوی")، و اولین زن، Maganda ( "زیبا")، هر کدام از نیمی از ساقه پدید آمده اند.

خاک مناسب:

روشهای ازدیاد و تکثیر:

از طریق تقسیم پاجوش و ریزوم

در فیلیپین، بهترین نتایج را از قلمه یک گره از قسمت های پایین تر از ساقه شش ماهه به دست آورده اند. هنگامی که یک ساقه می میرد، معمولا  در اطراف آن پاجوش های متعدد دیگری تولید می شود.

نیاز های نوری:

نیازمند مکانی مرطوب و آفتابگیر است.

دما و آب و هوای ایده آل:

بسیاری از گونه های بامبو گرمسیری در نزدیکی دمای انجماد می میرند، در حالی که برخی از بامبوهای مقاوم تر می توانند تا درجه حرارت پایین تا 29- درجه سلیسیوس زنده بمانند.

کاربردها ی خیزران:

نی هفت بند ایرانی از ساز های اصیل موسیقی ماست که از نوعی بامبو یا همان نی ساخته می شود.

اگر چه شاخه (ساقه جدید بیرون آمده از زمین) از بامبو حاوی taxiphyllin سم (یک گلیکوزید سیانوژنیک) که تولید سیانید در روده می نماید، است اما با عمل آوری مناسب می توان از آن به عنوان خوراکی استفاده نمود و از آن در غذاهای آسیایی متعدد و نوشیدنی ها استفاده می شود و در سوپر مارکت ها در اشکال مختلف قطعه قطعه و کنسرو و تازه در دسترس هستند.
ساقه بامبو در حالت تخمیرشده یک عنصر مهم در غذاهای سراسر هیمالیا میباشد  این غذا برای مثال در آسام هند، khorisa نامیده می شود. در نپال، غذایی محبوب متشکل از شاخه های بامبو تخمیر شده با زردچوبه و روغن و سیب زمینی به همراه برنج مصرف می شود در زبان نپالی (تاما ALU (आलु तामा)) نام دارد.
در اندونزی ترشی بامبو که به عنوان چاشنی استفاده می شود، نیز از چوب پنبه های داخل شاخه های جوان ساخته شده است.
در فرهنگ های آسیایی گاهی از گودی بامبو های درشت به عنوان ظرف برای پخت و پز مخصوصا سوپ استفاده می گردد.
در دوران مدرن، برخی به ابزارهای  ساخته شده از بامبو به عنوان یک جایگزین دوستدار محیط زیست به دیگر ظروف ترجیح داده می شود.

بامبو، مانند چوب واقعی، یک ماده کامپوزیت طبیعی با نسبت بالای قدرت به وزن مفید برای سازه  است.
بامبو مدت طولانی است که به عنوان داربست استفاده می شود. استفاده از چوب بست یا داربست بامبو در چین برای ساختمان های بیش از شش طبقه ممنوع است، اما هنوز هم در  هنگ کنک برای آسمان خراش ها  به طور معمول استفاده میشود. در فیلیپین، کلبه nipa یک مثال نسبتا معمولی از استفاده بامبو در ساخت خانه است. در معماری ژاپنی، بامبو در درجه اول به عنوان یک عنصر مکمل و یا تزئینی در ساختمان ها مانند  ناودان چشمه، انواع اسکلت و ناودانی باران استفاده می شود که عمدتا به دلیل وجود چوب بامبوی با کیفیت آماده در آن مناطق است.

اشکال ساختاری مختلف ممکن است از بامبو ساخته شود. شکلهای قوس و حلالی ممکن است به طور مشابه با وادار کردن رشد بامبو را به فرم مورد نظر ایجاد می شود. کم هزینه ترین روش برای شکل دادن به بامبو، شکل دهی به آن در حین رشد گیاه است. روش های فرمینگ سنتی، مانند استفاده از گرما و فشار  نیز برای بدست آوردن شکلهای قوسی و منحنی مورد استفاده قرار میگیرد.

از ورقه های بامبو در ساخت کفپوش، کابینت، مبلمان، و حتی دکوراسیون، در حال حاضر در محبوبیت فزاینده ای است.  تخمین زده شده است که صنعت بامبو در سال 2012 حدود 20 میلیارد دلار گردش مالی داشته است.
بامبو در نظر گرفته شده برای استفاده در ساخت و ساز باید در برابر حشرات و پوسیدگی مقاوم گردد. راه حل متداول برای این منظور  استفاده از مخلوطی از بوراکس و اسید بوریک است. فرآیند دیگر شامل جوشاندن بامبوی بریده شده و حذف نشاسته موجود در آن (که جاذب حشرات است) نیز متداول است.

بامبو به عنوان تقویت کننده در بتن (در مناطقی که بامبو در آن فراوان است) استفاده می شود. هر چند اختلاف بر سر اثر آن در مطالعات مختلف انجام شده بر روی این موضوع وجود دارد. بامبو دارای قدرت لازم برای تحقق تقویت بتن می باشد، اما بامبو با جذب آب از بتن متورم خواهد شد و این باعث ایجاد ترک در بتد اجرا شده می گردد.چند روش برای غلبه بر این نقص نیز پیشنهاد شده است.

دیوار سبز بامبو

چندین موسسه و دانشگاه در حال تحقیق  بروی استفاده از بامبو به عنوان یک مصالح ساختمانی زیست محیطی هستند. در ایالات متحده و فرانسه برای ساخت خانه هایی که به طور کامل از چوب بامبو ساخته شده و به طور کامل  در برابر زلزله و در برابر طوفان مقاوم اند، آیین نامه هایی تهیه شده است. سه استاندارد ISO برای بامبو به عنوان یک مصالح ساختمانی داده شده است.

استفاده از الیاف
از آنجا که الیاف بامبو بسیار کوتاه (کمتر از 3 میلی متر) هستند، آنها معمولا  تبدیل آن به نخ طی یک فرآیند طبیعی مشکل است. اما روند معمول برای انجام این کاراستفاده از الیاف بامبو با مواد شیمیایی و اکسترود و آب قلیایی، دی سولفید کربن و اسیدهای قوی است. محصول پایانی به عنوان "پارچه بامبو" به دوستداران محیط زیست به فروش می رسد.

به عنوان یک سطح نوشتن، بامبو و ورقه های چوبی
بامبو دربه طور گسترده در چین به عنوان یک سطح برای اسناد نوشته استفاده میشد. اولین نمونه بازمانده از این اسناد به تاریخ از قرن پنجم قبل از میلاد بر میگردد
بامبو یا نوارهای چوبی مواد نوشتن استاندارد در دوران سلسله هان بودند، و در کاوش های باستان شناسی به وفور یافت شده است.که در قرن چهارم میلادی کارخانه های تولید کاغذ با استفاده بامبو برای تولید کاغذ از بامبو استفاده می کردند.

پالپ بامبو عمدتا در چین، میانمار، تایلند و هند تولید می شود و در چاپ و نوشتن مقالات استفاده می شود. گونه Dendrocalamus Asper به و blumeana Bambusa بامبو شایع ترین  گونه های مورد استفاده برای کاغذ هستند.

 استفاده به عنوان تسلیحات

بامبو اغلب برای ساخت سلاح استفاده شده است و هنوز هم در چندین هنر رزمی آسیایی گنجانیده شده است.

شمشیر بامبو به نام شینای در هنر رزمی ژاپنی استفاده می شود.
بامبو برای ساختن کمان، به نام یومی  و تیر کیودو در هنر های رزمی ژاپن استفاده می شود.

اولین سلاح مبتنی بر باروت، مانند نیزه آتش، از بامبو ساخته شده است.
بامبو ظاهرا در شرق و جنوب آسیا به عنوان ابزاری برای شکنجه  نیزاستفاده میشد.

بامبو به طور سنتی طیف گسترده ای از ظروف روزمره، به ویژه در ژاپن را در بر میگیرد. در آن حفاری های باستان شناسی سبدهای بامبو که قدمت آنها به دوره جومون در اواخر (2000-1000 قبل از میلاد)  باز می گردد، کشف شده اند.

بامبو دارای سابقه ای طولانی از استفاده در مبلمان آسیایی است و ساخت مبلمان بامبو چینی یک سبک منحصر به فرد بر اساس یک سنت هزارساله طولانی است.
برخی تولید کنندگان دوچرخه بامبو، تخته موج سواری، اسکی و اسکیت و عصا ساخته شده از بامبو را ارائه مینمایند.
با توجه به انعطاف پذیری آن، بامبو به چوب ماهیگیری استفاده می شود.  بامبو به طور سنتی در مالزی به عنوان یک ترقه به نام buluh و یا توپ بامبو استفاده می شود. بخشی بلند از بامبو را قطع و مخلوطی از آب و کاربید کلسیم در آن می ریزند. گاز استیلن تولید شده در اثر اشتعال تولید یک انفجار با صدای بلند می نماید. بامبو را می توان در آب شیرین کن آب استفاده نمود. بامبو یک فیلتر برای حذف نمک از آب دریا  است.

خواص دارویی و درمانی:

در ماساژ بامبو مورد استفاده قرار می گیرد همچنین بامبو در طب سنتی چین برای درمان عفونت و درمان استفاده می شود. در ایالت شمالی هند آسام، خمیر بامبو تخمیر شناخته شده به عنوان khorisa به صورت محلی به عنوان یک درمان سنتی برای درمان ناتوانی جنسی، ناباروری و درد قاعدگی شناخته شده است.

بامبو در فضای سبز

طریقه مصرف:

به طور سنتی بامبو در شکل طبیعی آن، به عنوان یک مصالح ساختمانی با فرهنگ جنوب آسیا، شرق آسیا و اقیانوس آرام جنوبی  و تا حدی در آسیای مرکزی و جنوبی، امریکا همراه است. در چین و هند، بامبو از بامبو برای ساخن پلهای معلق استفاده میشد که عمر یکی از این پلها در ژن جیانگ چین به سال 960 میلادی باز میگردد که پس از تعمیر هنوز نیز قابل استفاده است.

کود دهی:

هرس:

چون بامبو تک شاخه است با قطع شاخه آن گیاه از بین می زود اما در کنار آم پاجوش هایی تولید می شود.

آبیاری:

آفات و بیماریها و عوارض:

انواع  گونه ها ی بامبو:

در مناطق گرمسیری رشد می‌کند تا کنون بیش از ۱۰۰۰ نوع در ۹۰ گروه متفاوت شناسایی و نام‌گذاری شده است.
Bambusa arnhemica
 یکی از سه گونه بامبو بومی استرالیا است. این بامبو در مناطق شمال غربی سرزمین شمالی رشد می کند، و در ساحل رودخانه در Kakadu به رایج است.ساقه زرد نارنجی را به عنوان آنها سخت می گردد. به حدود 8 متر در ارتفاع رشد می کند.
این گیاه اولین بار توسط فردیناند فون مولر توضیح داده شد

بامبوها زینتی
گیاهانی زینتی وجود دارند که در گلدان و در بازار به عنوان "بامبو خوش شانس" یا لاکی بامبو فروخته می شوند و در واقع یک گیاه کاملا نامربوط به بامبو و از گونه خون سیاوشان  sanderianaهستند. این گیاهان انعطاف پذیر از خانواده زنبق هستند که در تاریکی، جنگلهای انبوه مناطق گرمسیری جنوب شرقی آسیا و آفریقا رشد می کند. توجه داشته باشید در موارد مشابه نیز، نی هفت بند ژاپنی اغلب با چوب خیزران اشتباه گرفته می شود که این گونه نیز وحشی و از گونه های مهاجم محسوب می شود. گونه Phyllostachys از بامبو نیز در برخی از مناطق آمریکا تهاجمی و غیر قانونی به فروش می رسد.

گونه موجود و پرورشی در ایران Bambusa arnhemica میباشد که برای تزیین باغ های ژاپنی یا در محوطه سازی ها به عنوان پرچین یا سد کننده دید یا در کنار برکه ها و رودخانه ها و نیز به عنوان جاذب صوت کاشته می شود.

بهترین نوع خیزران ایران در لاهیجان، سیاهکل، علی آباد تنکابن و قاسم آباد و رامسر و رودسر وجود دارد.

 

 

 

عکس هایی دیگر از بامبو ( نی خیزان ) :

 
ارسال نظر
نام و نام خانوادگی
ایمیل
نظر
 
 
logo-samandehi
گروه بندی محصولات
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
جدیدترین اخبار
اولین نفری باشید که مطلع می شوید
گواهینامه ها
بانک ملت logo-samandehi
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به رام گل می باشد و هرگونه کپی پیگرد قانونی دارد.
طراحی سایت : ایران طراح