نامهای متداول: آبلیا، آبه لیا، یاس سلطنتی
نام انگلیسی: Abelia
نام علمی: Abelia x grandiflora
خانواده: Caprifoliaceae
رنگ گل: گلهای صورتی و سفید
شکل گل: زنگوله ای
میوه: ندارد
اندازه حد اکثر: در طی 2 تا ۳ سال به حداکثر ارتفاع 2 متر و پهنای حداکثری 1 متر خواهد رسید.
فصل گلدهی: دوره طولانی گلدهی سراسر فصل تابستان است. کاسبرگ قرمز آبه لیا تا اوایل زمستان روی بوته باقی می ماند.
برگ: سبز و متقارن که برگهای جدید در سر شاخه ها به رنگ ساقه یعنی قرمز و صورتی اند.
خاستگاه و موطن گیاه: هیبرید شده دو گونه آبلیا در ایتالیا
توضیحات در مورد گیاه:
آبه لیاها سریع الرشد با سرشاخه های زیبای براق و گلهای کم رنگ زنگی شکل مناسب کاشت در حاشیه ی بوستان به جای پرچین است. آبه لیا برای کاشت به عنوان پرچین غیررسمی و خصوصی و در محوطه زمینه ی باغچه یا مخلوط با سایر درختچه ها ی زینتی در روی مرزکاملا مناسب است.این گیاه همیشه سبز دارای شاخه ها ترکه های لاغر و بلند و قوس دار است.
برای نگهداری از آن گلها را از خیس شدن محفوظ نگه دارید، جهت تامین رطوبت پایدار گلدان را درون گلدانی بزرگتر قرار داده و حد فاصل بین آن دو را با خزه مرطوب پر نمایید. مخلوطی از سه قسمت خاک لوم و یک قسمت پیت خاک مناسب برای یاس است . در اوایل بهار با تمام شدن گلها پس از هرس شاخه‌های خشک گلدان را تعویض نمایید، در صورت عدم امکان تعویض فقط به خارج کردن خاکهای سطحی گلدان و عوض نمودن آن با خاک نو و غنی اکتفا کنید.
خاک مناسب:
آبه لیا به اکثر خاکها جز سنگین و مرطوب سازگاری نشان میدهد.
روشهای ازدیاد و تکثیر:
تکثیر با بذر: -
تکثیر با قلمه: تکثیر این گیاه از طریق قلمه های نیمه خشبی گرفته شده در اوایل تابستان تا اواسط پاییز صورت می پذیرد قلمه های خشبی بلند از شاخه های یکساله لاغر بدو ن برگ که درزمستان برداشت میشوند برای تکثیر آبه لیا مناسب اند.
خوابانیدن شاخه: -
پیوند زدن: -
نیاز های نوری:
نیمه آفتابی تا آفتابی
دما و آب و هوای ایده آل:
بسیار سازگار بوده و تا این گیاه در معرض بادهای شور قرار نگیرد جای نگرانی نیست.
کاربردها:
پرچین، حاشیه راهها، روی دیوار
خواص دارویی و درمانی:
طریقه مصرف:
کود دهی:
آرد استخوان یا غذای کامل گیاهی در بهار مخصوصادر اویل هر سال به آن بدهید. گیاه سازگار شده در اوایل رشد شرایط فقر کامل خاک را تحمل میکند ولی نسبت به کودهی و تغذیه بعدی حساس است و متاثر می شود. در بهار و تابستان با کود 10_10_10 یا کود پتاس بالا تقویت شود.
هرس:
اگر چند سال یک بار شاخه های لاغر و مسن را قطع کنید عمر این گیاه زیاد خواهد شد.
برای هرس و اصلاح درختچه ی آبه لیا در اواخر زمستان یا اوایل بهار شاخه ها و ترکه های یکساله را در حد دلخواه قطع کنید اما حالت و اثر قوسی شدن شاخه ها را ضایع نکنید. به همان نسبت که سن بوته ها بالا میرود، ایده ال آن است که بعضی شاخه های چوبی شده و قدیمی را از نزدیکی سطح خاک قطع کنید تا راه و فرصتی برای رشد شاخه های جوان به وجود آید.
آبیاری:
آبه لیای جا افتاده خشکی را کاملا تحمل میکند .هر سه تا چهارهفته یک بار باید آبیاری شود مگر شرایط چندان سخت شده باشد که آب بیشتری یطلبد.
آفات و بیمارها و عوارض:
اگر مشاهده کردید برگها بد شکل و حشرات سبز رنگی روی انها مشاهده می شود: گیاه را با سم حشره کش نفوذی طبق دستور سم پاشی نموده تا حشرات از بین بروند.
اگر مشاهده کردید برگها و غنچه ها قبل از باز شدن قهوهای می شوند:هوا خیلی گرم و خشک است گیاه را غبار پاشی نمایید.
اگر گلها باز نمی شوند: نور کافی نیست گیاه را به منطقه پر نور تری منتقل نمایید
اگر مشاهده کردید برگها سیاه شده اند: هوا سرد است گیاه را به محل گرمتری منتقل نمایید ممکن است این عارضه به علت استفاده از مواد براق کننده شیمیایی نیز باشد از انها استفاده ننمایید.
انواع گونه ها:
-
عکس هایی دیگر از یاس سلطنتی (آبلیا):
