نام علمی: Opuntia

کاکتوس اپونتیا (انجیر تیغی)

خانواده: کاکتاسه ها (کاکتوس ها)

«اپونتیا»ها مشخص ترین و معروف ترین گیاهان خانواده «کاکته»هاست. کلمه «اپونتیا» نام یکی از شهرهای یونان و جائی است که از قدیم ایام و پس از آوردن از سرزمین اصلی خود در آنجا پرورش یافته است. «ا. میکرداسیس» از مشخص ترین «اپونتیا»های خار کوتاه است. راکت های گرد و پخش آن دارای هاله هایی آراسته به دسته ای از رشته های ابریشم مانند طلایی است. نوک رشته های یاد شده به شکل قلاب ماهیگیری است و چنانچه به انگشتان دست فرو رود بیرون آوردن آن بسیار مشکل خواهد بود. واریته های دیگری از آن به نام های: «آلبیسپینا» و «روفیدا» دارای رشته های ابریشم مانند تقریبا سفید یا قرمز مایل به قهوه ایست.

در بین انواعی که راکت های پهن دارد می توان نام های دیگری مانند «ا. برازیلینسیس» را که در این تصویر نشان داده شده است ذکر نمود. این گیاهان اصولاً دارای اجزایی به رنگ سبز کم رنگ و هاله های سفید دور از یکدیگر است.

به منظور متمایز ساختن گونه های استوانه ای از «اپونتیا»های دارای راکت پهن نام های جدیدی بر آنها نهاده اند.

«اُ. سیلندریکا» به نام «اُستر سیلندر اپونتیا» نامیده شده است و دارای دسته ای ساقه های برافراشته و پوشیده از پرزهای سفید پشم مانند است. «اُ. وستیتا» همانند گیاه پیش گفته است ولی پرزهایش بیشتر و با دوام تر است. «اُ. سالمیانا» دارای ساقه های مدور با خارهای کمتر است و شاخه های کوتاهی می دهد که با گل های قرمز مزین می شود و داخل گل ها به رنگ زرد کم رنگ است.

«پترکاکتوس توبرسوس» منظره جالبی دارد و در زمین پیازهایی تشکیل می دهد و باید در زمین کاملاً زهکشی شده ای کاشته شود.

«اُپونتیا»ها توقع چندانی ندارد. آنها را در خاکی پر از ریگ و سنگ می کارند جای آنها باید کاملاً روشن و در تابستان در هوای آزاد باشد. آنها را از راه قلمه زدن به آسانی می توان تکثیر نمود. برای این کار دست را به وسیله پارچه ضخیمی از گزند خارها محفوظ می سازند و سپس اقدام به قطع قلمه ها می کنند. بهتر است بگذارند زخم قلمه ها به مدت 48 ساعت خشک شده و آنگاه در خاک شن داری کاشته شود.