نام علمی: Gymnocalycium
ژیمنُکالیسیوم
خانواده: کاکتاسه ها (کاکتوس ها)
گیاهانی کرپه و گرد و دارای برش های خاردار بسیار است. وجه مشخصه آنها داشتن نوعی برآمدگی است که بر روی آن هاله ای وجود دارد. از همین هاله است که خارهای محکمی بیرون آمده است. زادگاه همه این گیاهان آمریکای جنوبی یعنی کشورهای آرژانتین و بلیوی و پاراگوئه و برزیل است.
«ژ. کهلیانوم» و «ژ. دامسی» دارای گل های سفید است. کاشتن آنها آسان بوده و از سال سوم عمر خود گل می دهند. «ژ. مبهانویشی» از 5 سانتیمتر بزرگتر نمی شود. ساقه خاکستری رنگ آن که انعکاس های قرمزی دارد گلهایی نسبتاً درشت می دهد که رنگ آنها سبز زیتونی روشن است. واریته ای از آن به نام «هیبتان» که همیشه پیوندیست دارای قرمز تند است و سبزینه اش به ماده دیگری تبدیل شده است.
«ژ. وانتوریانوم» یا «ژ. بالدیانوم» گلهایی به رنگ ارغوانی پر رنگ می دهد. اما «ژ. ساکلین» گلهایش به رنگ سرخ کم رنگ است. از نوع یاد شده اخیر فقط نهال های مسن آن گل می دهد و بعلاوه دارای خارهای خمیده بزرگ به رنگ قرمز مایل به قهوه ای و بسیار تزئینی است.
این گیاهان تابع رژیم گلخانه های سرد است و بسیار کم نیاز به آب دارد. نور مستقیم خورشید برای آنها طاقت فرساست و به ویژه برای نهال های جوان مخاطراتی دربر دارد.
