نام علمی: Echeveria
اِشِوریا (گل ساق عروس)
خانواده: کراسولاسه ها
گیاهیست مکزیکی که از شاخه های مجاور کتیلدن است. برگهایی مثلثی شکل و ضخیم و گوشت آلود دارد که به صورت گل فشرده ای گرد یکدیگر جمع شده و منظره کلمی را که روی زمین گذاشته باشند به خود می گیرد. از اطراف گیاه پایه هایی می روید که بر فراز آنها گلهای زنگوله مانندی به رنگ های قرمز یا نارنجی ولی بسیار بادوام می روید.
از این گیاه انواع بدون ساقه ای نیز وجود دارد که از آن جمله «اِ. درنبرژی» و «اِ. ایکس. درنسا» قابل ذکر است گیاه یاد شده اخیر هیبریدی از این نوع و نوع دیگری به نام «اِ. ستزا» می باشد. برگهای آن به صورت گل نیمکره ای بدور یکدیگر جمع می شود و از کرک های سفید برافراشته پوشیده می گردد. در صورتی که «اِ. سکوندا» یا «گلکا» که برگهای سبز مایل به آبی دارد در گل آرایی های ابتکاری به کار می رود به طوری که در پاره ای از ترکیبات گیاهی برگهایش مانند بوته گلی به نظر می رسد. «اِ. ژیبیفلرا» گیاهیست که ارتفاع آن به 40 سانتیمتر می رسد و برگهای درشت آن به پهنای 15 سانتیمتر و درازای 20 سانتیمتر است. نوع «متالیکا»ی آن رنگ برنزی جالبی دارد.
«اِ. هارمسی» یا «الیورانوس الگانس» دارای برگهای باریک پوشیده از کرکهای ابریشمی است.
همه گیاهان یاد شده در بالا برای آپارتمان ها مناسب است زیرا قد آنها کوتاه و هیکلی زیبا دارند. در برابر بی آبی مقاوم و به روشنایی کامل نیاز دارند. در زمستان حرارتی در حدود 10درجه سانتیگراد برای آنها لازمست. بدین جهت گلدانها یا باغچه های آنها باید در بالکن های سرپوشیده یا راهروهای شیشه شده واقع شود. این گیاهان را می توان چه از راه پاجوشها و چه از طریق قلمه زدن برگها تکثیر نمود و قلمه ها را در خاک شن دار می کارند. آب دادن بدانها که در تابستان بوفور انجام می شود در زمستان باید تقریباً متوقف گردد.
