نام علمی: Cactees et plantes grasses

خانواده: کاکته ها و گیاهان فربه (کاکتوس ها)

اکثر این گیاهان به علت بافت گوشتی و پر آب آنها به نام گیاهان «شیره دار» نیز خوانده اند. اینها گروهی از بهترین گیاهان آپارتمانی را تشکیل می دهند، زیرا با هر گونه شرایط نامساعد اعم از خشکی هوا و یا نامنظم بودن آب دادن سازگارند. به طور کلی نیاز آنها به آب کمتر است و در زمستان به آب کمتری احتیاج دارند. در بین این گروه از نباتات «کاکتوس»ها به خاطر داشتن ویژگی های کلی همه «کاکته»ها معروفتر از سایر گیاهان فربه اند که از جمله ویژگی های یاد شده داشتن هاله قرمز قابل ذکر است. هاله مورد بحث انبوهی از پرزها بوده و شبیه تکه نمدی در محل برآمدن خارهاست. از این ناحیه است که شاخه ها و گلها نیز می روید.

در تابستان نیازهای این گیاهان همانند سایر گیاهان گلدانی است و چنانچه روی لبه پنجره ها که هم آفتاب و حرارت و هم هوای کافی دارد قرار گیرند محتاج به آب زیاد مثلاً هفته ای دو بار است. هنگام آب دادن باید توجه نمود که سطح گلدان کاملاً مرطوب شده و آب را بخود جذب نماید. اما افراط در آب نیز ممکن است موجب بیماری های قارچی و پژمردن گیاه شود. یکی از شیوه های مناسب برای آب دادن آنها آنست که هر گلدان را در ظرفی پر از آب فرو برند به نحوی که سطح خاک گلدان پایین تر از آب قرار گیرد و دیگر هیچ گونه حباب هوایی از خاک گلدان خارج نشود.

سایر گیاهان «شیره دار» نیز با همین شیوه نگهداری می شود اما برخی از انواع آنها مانند «گیاهان ریگی» و از جمله «کنفیتوم»ها در تابستان نیاز به یک دوره استراحت دارد.

غالب «کاکته»ها در زمستان استراحت می کنند. اما «کاکتوس نُئِل» از این قاعده مستثنی می باشد و در موقع استراحت باید آنها را در نزدیکی پنجره های شمالی قرار دهند جای آنها خنک باشد. حرارت مطلوب در این زمان برای آنها بین 6 تا 8 درجه سانتیگراد است و نباید به آنها آب داده شود. اگر درجه حرارت بیشتر شود گیاه شروع به چروکیدن می کند و باید فوراً بدان آب داد. برای آن که در تابستان خوب گل بدهد باید آن را در زمستان تازه و سالم نگه دارند.

سایر این گیاهان به جز «کاکته»ها نیاز به چنین رژیم سختی ندارد و بسیاری از آنها مانند «اشوریا»ها و «کالانشئه»ها در اواسط زمستان گل می دهد. آنها هوای نسبتاً خنک را در زمستان تحمل می کنند و تقریباً هر پانزده روز یک بار نیاز به آب دارند.

این گونه گیاهان به ندرت نیاز به تغییر گلدان پیدا می کند مگر آن که به قدری بزرگ شده باشد که نتوان بدان آب داد. در این صورت موقع تغییر گلدان آنها بهار یا پاییز است. گلدان جدید باید دهانه اش در حدود 2 سانتیمتر بزرگ تر از گلدان قبلی باشد. آنگاه مقداری خاک را در ته گلدان ریخته و ریشه ها را همراه با خاک اطراف خود در وسط گلدان جدید می گذارند و اطراف آن را مجدداً با خاک پر نموده و با انگشتان خاک اطراف را می فشارند. معمولاً می توان خاک مناسب مورد نیاز برای این کار را از فروشندگان کالاهای باغبانی خرید اما در صورت عدم دسترسی بدان می توان با مخلوط کردن خاک مرغوب باغچه ای سترون شده و شن درشت و تورب به نسبت مساوی ترکیب مناسب برای این کار به دست آورد.

کودهایی که حاوی مقدار زیادی نیترات باشد برای کلیه گیاهان فربه، نامناسب است زیرا رویش گیاهان را بیشتر و قدرت گل دادن آنها را کمتر می کند. بنابراین باید کودهای مناسب تری انتخاب نمود و به هنگام آب دادن آنها را در آب حل نموده و به گیاه داد.