نام علمی: Fuchsia

نام متداول: فوشیا و گل آویز یا گل گوشواره ای

خانواده: تئوتراسه ها

این گیاهان اصولا از نوعی موسوم به فوشیا ماژلانیکا که از امریکای جنوبی آورده شده است گرفته شده اند و پس از مدتی فراموش شدن دوباره مد روز شده اند. این تغییر و تصمیم بسیار بجاست چون واریته های جدید آن بسیار زیباتر و عالی تر از انواع قدیمی آنست.

انواع جدید بسیار زیباست و دارای ساقه بلند و باریک است به طوریکه در اثر وزن گلهای انتهایی خود خم میشود. گلهای دلفریب آن نه تنها به گلخانه ها بلکه به سردر منازل و سایه بان ها زینت میدهد.

فوشیا را میتوان مناسب برای گلداران مبتدی دانست زیرا کاشتن آن آسان است و با مختصر مراقبت موفقیت در پرورش آن حتمی است. خاک مناسب برای نهال های گلدانی مخلوطی از خاک باغچه ای شن دار به همراه کود حیوانی تجزیه شده است. اما برای فوشیا های گریان که در سبد یا جام کاشته می شود مقداری خاک چوب نیز بایستی به خاک آن اضافه نمود.

رژیم مناسب برای این گیاهان در زمستان همان رژیم گلخانه های سرد با حداقل دمای 5-6 درجه سانتیگراد و برای نوع گریان آن رژیم گلخانه های معتدل با حداقل 10 تا 15 درجه سانتیگراد است.

در زمستان پس از قطع ساقه کهنه گیاه را به گوشه کم نوری در زیرزمین هایی که از گزند سرما در امان باشد میبرند و تا گرم تر شدن هوا همانجا نگهداری میکنند.