نام متداول: بگونیا

نام علمی: Begonia

خانواده: بگونیاسه ها

Begonia Gloire de Lorraine

بگونیا گلور لورن

این گونه بگونیا حاصل پیوند دو گونه بگونیاست که یکی از جزیره سکترا در اقیانوس هند و دیگری از افریقای جنوبی گرفته شده است. شاخه های آن چوبی است و ساقه های آن ظریف و انبوه و برگهای مدور دارند و در زمستان سخاوتمندانه گل میدهند. گلهای آنها دارای بافتی ظریف و صورتهای ساده یا نیمه مضاعف و رنگخای سرخ کمرنگ و قرمز تند و گلی دیده میشود. این گیاه گلخانه های معتدل پرورششان کاری سخت و تخصصی است. گلدهی این گیاه زیبای آپارتمانی در زمستان است اما نه هوای سرد را تحمل میکند و نه هوای گرم را.

آنها را باید با دقت زیاد جابجا نمود چون گلهای آن به سادگی میریزد. گلدانهای آنها باید حاوی خاکبرگ و زغال چوب باشد.

از زیاد خیس کردن و خشک نگه داشتن آن بایستی احتراز شود.

بهتر است به آنها آب نیمه گرم داده شود و به روی برگها و غنچه ها ریخته نشود.

Begonia lucernae

بگونیا لوسرنائه

این واریته از بگونیای کرالینای برزیلی گرفته شده و مانند خود گیاه دارای شاخه های بامبوس مانند ظریف و کشیده و گره های متورم است.

شاخه های آن سخت و محکم تا ارتقاع 1 تا 1.5 متر بلند میشود. برگهای آن بلند و تا 20-25 سانتیمتر طول رشد میکند. رنگ برگها سبز زیتونی تیره است اما در روی برگها لکه های سفید نقره ای و در پشت آنها لکه های ارغوانی به چشم میخورد. این گونه در بهار و تابستان گل میدهد و گلهای آن سرخ رنگ و بادوام و ب صورت خوشه ای آویزان میشود.

آن را باید مرتب آبیاری نمود و در بین ماههای آبان تا بهمن که موقع استراحت گیاه است بایستی آبیاری را تعدیل نمود.

اگر گیاه بیش از حد بزرگ شده است میتوان در هنگام تعویض گلدان در اواخر زمستان شاخه های آن را کوتاه نمود.

Begonia masoniana

بگونیا ماسونیانا

بگونیا آیرون کراس

به این بگونیا که معمولا ایرون کراس یا صلیب آهنی گفته میشود از مالزی آوردده شده ایت و خصوصیات و ویژگی های آن شبیه بگنیا رکس است. هیکل آن کوچکتر و بر روی آن برگ ها چین خورده ای به رنگ سبز بادامی با نقشهایی به رنگ قهوه ای مایل به قرمز است و با گذشت زمان این برگها پرتو های نقره ای به خود میگیرد.

بگونیای ماسونیا را که نوع مقاومی است همانند بگونیای رکس پرورش داده و مورد استفاده قرار میدهند.

Begonia rex

بگونیا رکس

واریته های بدست آمده از بگونیای رکس که زادگاهش آسام بوده گیاهانی هستند که ساقه های زمینی بزرگ و گوشتی و خزنده دارند. برگها به صورت قلب است و یک رگبرگ اصلی برگ را به دو قسمت مساوی تقسیم کرده است. بدینجهت هر برگ به جهتی متمایل شده و به شکل پا در آمده است. در روی این برگها رنگهای سبز زیتونی تیره و ارغوانی و سفید و نقره ای و قرمز در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و این نوع را نسبت به بقیه انواع متمایز میسازد.

گلهای آن را که ارزش چندانی ندارد معمولا برای حفظ برگها حذف مینمایند.

بگونیا رکس برای استفاده در گلدان و باغچه به صورت تزیینی و همچنین برای گل آرایی مورد استفاده قرار میگیرد.

آنها را میتوان به عنوان یک گیاه داخل خانه در درجه حرارت 18 تا 20 درجه سانتیگراد و با رطوبت محیطی کافی نگهداری نمود. برای ایجاد رطوبت میتوان مقداری آب نیمه گرم را گاهگاهی به روی برگها پاشید.

Begonia 'Schwabenland'

بگونیا شوابن لند

این بگونیا از جدید ترین انواع گونه های بگونیا است. اصلاح شده از گونه الاثیر است که از ابتدای قرن بیستم پرورش داده میشد.

صلابت، کوچکی و منظره انبوه برگهای سبز تیره و درخشان آن خیره کننده است. هر شاخه در بالای برگها دارای انشعاب هایی است که در نوک آنها تعدادی گل به قطر 4 سانتیمتر و به رنگ نارنجی و قرمز بسیار تند میروید.

این گل در وسط جام گل یعنی اطراف پرچم تاحدودی روشنتر است و تناقض خوشایندی را موجب شده است.

گرچه اغلب گلهای زیبای آن با هم شکوفا میشوند اما تعدادی غنچه هم باقی میمانند تا جای خالی گلهای از بین رفته را پر کنند.

از گونه اصلی آن واریته های نزدیک به هم با رنگ گلهای نارنجی و قرمز بدست آنده اند.

تکثیر آنها کاری بسیار دقیق است چون نوعی باکتری جان سخت باعث کاهش شانس موفقیت در تکثیر آن میشود.

بگونیا را بهتر است در کنار پمجره اما به دور از اشعه مستقیم آفتاب نگه داریم.

بگونیا ها در حین رشد خود نیا زبه آبیاری مرتب و پی در پی اما بدون افراط دارند و خاک سیاهی که ریشه ها را در بر گرفته است نباید بیش از حد خیس شود.

گلهای آن در محلی که دمای آن حدود 18 درجه سانتیگراد است تا دست کم چند هفته دوام پیدا میکند.

Begonia tuberhybrida

بگونیا تیوبر هایبریدا

بگونیا دکمه ای دورگه

این گیاهان واریته هایی هستند که از یک قرن پیش از راه پیوند انواع متعلق به امریکای جنوبی و بویژه بگونیای بولیوینسیس به دست آمده اند.

پرورش آنها در تابستان و در فضای باز ساده است. از آنها علاوه بر تزیین باغچه ها و حاشیه سایه دار پیاده روها برای زینت آپارتمانها و بالکنهای شمالی نیز استفاده میشود. گونه های متعددی از آنها وجود دارد که برخی شاخه های خمیده و متمایل و برخی شاخه های برافراشته دارند.

گلهای آنها که گاه ساده و گاه مضاعف است به رنگ های سفید، قرمز، گلی، صورتی، نارنجی، مسی و زرد دیده میشود.

همانند سایر بگونیاها این گیاهان نیز یک پایه ای هستند و فقط گلهای نر مضاعف میشوند زیرا گلبرگهای اضافی حاصل تغییر شکل پرچم به قطعات گلبرگ میباشد.

سوخ بگونیاها را در همان گلدان نگهداری میکنند و آن را در نیمه دوم اسفند ماه سال بعد دوباره می رویانند.

اما در هر سال خاک گلدان باید تعویض شده و گلدان با مخلوطی از خاک خوب باغچه ای و خاک برگ پر شود.

این گیاهان از اردیبهشت تا شهریور گل میدهند و از آن پس باید آب دادن بدان را به خاطر استراحت زمستانی قطع نمود.