معرفی گیاه - پیله‌آ Aluminium plant

این گیاه با نام علمی  Pilea cadierii به خانواده Urticaceae تعلق دارد و بومی ویتنام و چین است. پیله‌آ گیاهی علفی است که به شکل یک بوته‌ کوچک رشد می‌کند و  ساقه‌های آن 40-10 سانتیمتر طول دارند و بر روی برگهای بیضی شکل آنان و ما بین فاصله رگبرگها نقوش خاکستری-نقره‌ای رنگی وجود دارد که دلیل اصلی جذابیت این گیاه محسوب می‌شود.

البته گونه‌های دیگری از پیله‌آ وجود دارند که ظاهر آنان تا حدودی با نمونه‌ای که در ایجا معرفی شد متفاوت است همانند Pilea involucrata که با نام انگلیسی Friendship plant شناخته می‌شوند  که بر روی برگهایش و بخصوص بر روی رگبرگها، بجای رنگ خاکستری، رنگ برنز وجود دارد (تصویر سمت راست ؛ ردیف پایین )اما به هر حال نیازهای محیطی هر دو گیاه یکی است . پیله‌آ در تابستان گل می‌دهد و گلهای آن سبز کم رنگ یا صورتی کم رنگ است و چندان قابل توجه نیستند. گیاه پیله‌آ را می‌توان در فضای باز و طراحی فضای سبز به عنوان گیاهی یک ساله نیز مورد استفاده قرار داد. نام دیگر انگلیسی این گیاه watermelon pilea است.

آبیاری: در طی فصل رشد خاک گیاه را مرطوب نگهدارید و هرگز نگذارید تا خاک گلدان خشک شود. در تابستان 3-2 بار در هفته آبیاری کنید. با سرد شدن هوا از میزان آبیاری باید کم کرد و تقریبا هفته‌ای یک مرتبه در زمستان گیاه را آبیاری کنید. آبیاری بیش از اندازه موجب ریزش برگها گیاه و همچنین پوسیدن ساقه خواهد شد.

دما: بهترین دما برای این گیاه در طی روز 23-21 درجه سانتیگراد و در طی شب 21-15 درجه سانتیگراد است. در زمستان دما را تا 15.5 تحمل می‌کند. در هوای سردتر برگها سیاه خواهند شد. در طی روزهای سرد سل اگر تمامی شاخسار گیاه خود را بیاندازد و حالتی پژمرده داشته باشد نشانه یخ‌زدگی اندامهای آن است و مرگ گیاه حتمی است. در تابستان اگر دمای محل نگهداری بیش از 23 درجه بود عمل غبارپاشی را هر روز انجام دهید بخصوص اینکه خشکی هوا  این گیاه را آزار می‌دهد.  اگر دما در زمستان پایین تر از 15 درجه شد، آبیاری گیاه را محدود کنید. همچنین اگر در طی زمستان برگهای گیاه با شیشه سرد در ارتباط باشند، سیاه خواهند شد.

نور: مکانی نیمه سایه برای این گیاه مناسب است. نور مستقیم خورشید را تا 4 ساعت تحمل می‌کند اما در مکانی با شدت نور زیاد محیط  طرحهای روی برگ کم رنگ خواهد شد.  همچنین تابش مستقیم نور آفتاب برگهای این گیاه را خواهد سوزاند. بهتر است فقط در ماههای زمستان اجازه دهید نور مستقیم آفتاب بر این گیاه بتابد. همچنین اگر نور ناکافی باشد ساقه‌ها بسیار بلند و باریک می‌شوند و فاصله برگها از یکدیگر زیاد می‌شود. در چنین شرایطی گیاه را به مکانی روشن‌تر ببرید اما ساقه‌ها را از نزدیکی سطح خاک قطع نکنید بلکه فقط کافی است که آنان را سرزنی کنید تا رشد جوانه‌های جانبی تحریک شود.

خاک:پیله‌آ خاکی با زهکش مناسب احتیاج دارد به عنوان مثال مخلوط یک قسمت پیت موس و یک قسمت خاک لوم و دو قسمت شن و یا حجم مساوی پیت موس و شن محیط مناسبی برای کشت آن است. دز فصل بهار منافذ زیر گلدان را بررسی کنید اگر ریشه‌ها از این منافذ بیرون آمده بودند گلدان را عوض کنید و گلدان بزرگتری را استفاده کنید. در طی فصل رشد اگر برگها کوچک و رنگ پریده هستند هر دو هفته یکبار از کودهای محلول مخصوص گیاهان آپارتمانی استفاده کنید.

تکثیر: ساقه‌های این گیاه در هر مکانی که با خاک تماس داشته باشند ریشه می‌دهند. بنابراین می‌توان آنرا توسط قلمه که از نوک ساقه تهیه می‌شود به راحتی تکثیر کرد. زمان قلمه‌گیری فصل بهار یا تابستان است.  از نوک ساقه‌ها قطعاتی به طول 7.5 سانتیمتر گرفته می‌شوند. برش را دقیقا در زیر گره بزنید و قلمه‌ها را در خاکی سبک و مرطوب قرار دهید. قلمه‌ها در طی یک ماه ریشه خواهند داد. تقسیم بوته روش دیگر تکثیر این گیاه است.

آفات و بیماری: کنه‌های تار عنکبوتی در آب و هوای گرم و خشک می‌توانند به برگسار آسیب بزنند. بنابراین وقتی که هوا بسیار گرم است گیاه را در مکانی سایه قرار دهید. شپشکها از جمله دیگر آفات این گیاه هستند که از شیره گیاه مصرف کرده برگهای گیاه بخصوص برگهای جوانکم رنگ و بدشکل می‌شوند و به دلیل تولید ماده چسبناک عسلک ، سطح روی برگها براق و چسبناک خواهد شد. اگر تعداد آفات کم است با تکه پارچه‌ای مرطوب آنان را از روی گیاه بردارید در غیر اینصورت از سموم سیستماتیک استفاده کنید. از بیماریهای این گیاه می‌توان به لکه برگی و همچنین پوسیدگی ساقه اشاره کرد که آبیاری بیش از اندازه و خیس و غرقابی شدن خاک گلدان و هوای سرد و مرطوب از جمله عوامل تشدید کننده این بیماریها هستند. بنابراین و برای جلوگیری از شیوع این بیماریها باید نوع خاک گلدان را طوری انتخاب کرد که زهکش بسیار خوبی داشته باشد. گیاه را نباید زیاد آب داد و تهویه هوا نیز به خوبی صورت گیرد. در این گیاه غبارپاشی در زیر نور مستقیم آفتاب و همچنین استفاده از مواد براق کننده شیمیایی موجب سوختن برگها و ظهور لکه های قهوه‌ای بر روی آنان می‌شود.

هرس: این گیاه به هرس خاصی نیاز ندارد اما برای جلوگیری از بلند شدن بیش از اندازه ساقه‌ها می‌توان آنان را سرزنی کرد تا رشد ساقه‌های جانبی تحریک شود. همچنین به مرور زمان برگهای پایین ساقه‌های مسن‌تر خواهد ریخت که البته طبیعی است اما ممکن است ظاهر گیاه را ناخوشایند کند. می‌توان این ساقه‌ها را از گیاه جدا کرد و به عنوان قمله جهت تکثیر گیاه از آنان استفاده کرد.