نام فارسی: توسکای قشلاقی
نام انگلیسی: Alder
نام علمی: Alnus glutinosa
خانواده: Betulaceae
نوع: درخت خزان دار
اندازه (متر): 25 ارتفاع * 10 گستردگی
فرم: مخروطی
بافت: متوسط
رنگ برگها: سبز
فصل گلدهی: اوایل بهار
کاربرد در محوطه سازی ها: درخت محوطه چمن، سدکننده، سایه انداز
رنگ گلها: گلهای نر قهوه ای متمایل به قرمز و گلهای ماده ارغوانی
سرعت رشد: سریع
نیاز به آبیاری: متوسط
مقاومت به سرما: بالا
نیاز های نوری: آفتابی و نیمه آفتابی
توضیحات در مورد گیاه:
درختان توسکا به وفور در جنگلهای پست شمال، در حاشیه دریای خزر دیده می شوند. این درختان بومی آسیای غربی، اروپا و شمال افریقا هستند.
در ایران دو گونه از این درخت در جنگل های شمال دیده میشود. A.glutinosa که به توسکای قشلاقی معروف است و A.Subcordata که با نام توسکای ییلاقی خوانده میشود. توسکای قشلاقی دارای برگهای تخم مرغی شکل و شاتون هایی است که قبل از برگ ها در بهار بر روی شاخه ها ظاهر میشوند. در توسکای ییلاقی برگها کشیده تر و انتهای برگ پیکانی است. توسکا درختی است که به نوع خاک حساسیت چندانی ندارد و میتوان آن را در خاکهای با زهکشی پایین و مرطوب به راحتی کاشت. ریشه این درختان با همکاری باکتری های تثبیت کننده ازت، باعث دریافت و تثبیت ازت اتمسفری در خاک میگردند. از این درختان میتوان در کنار رودخانه ها، نقاط مرطوب زمین برای خفظ پوشش طبیعی و جلوگیری از نابودی آن در اثر طغیان آب استفاده کرد.
ریشه ها سطحی و به راحتی در خاک گسترش می یابد و ممکن است به تاسیسات زیرزمینی نزدیک آسیب برسانند.
روش های تکثیر و ازدیاد:
توسط بذر انجام میگیرد. بذرها برای جوانه زنی نیازمند تیمار سرمایی سه ماهه در دمای حدود 4 درجه سانتیگراد هستند. روش دیگر بذرکاری پاییزه است. بذر ها بهتر است زمانی جمع آوری شوند که میوه ها در حال تغییر رنگ از سبز به قهوه ای هستند. نشانه هایی وجود دارد که بذرهای تازه و خشک نشده بدون تیمار سرمایی جوانه میزنند. قلمه های نرم با اکسین 3000 ریشه دار میشوند.
