Robinia

Leguminosae

اقاقیا درختی خزان كننده و با رشد متوسط تا سریع بوده كه به فرم گسترده دیده می شود. ارتفاع آن تا 23  متر نیز می رسد.گیاهی مقاوم به خشكی است وبهترین رشد را در مناطقی با زمستان سرد دارد. از مهمترین گونه های اقاقیا كه در ایران وجود دارد می توان به (اقاقیای سرخ) , R. hispida اقاقیای معمولی R. pseudoacacia اشاره نمود.این گیاه در مناطق خشك با حاصلخیزی كم خاك و فضاهای باز استفاده می شود. از ارقام اقاقیای معمولی است.

آفات مكنده

نام فارسی: شته اقاقیا

نام لاتین: Aphis craccivora

Homoptera/Aphididae : نام راسته و خانواده

مناطق انتشار: استانهای شمالی، مركزی و جنوبی كشور

میزبانها: اقاقیا، طاووسی و كنار، تعدادی از درختان میوه و گیاهان زراعی

شكل شناسی: شته ماده بی بال سیاه رنگ و سر و سینه آن تیرهتر از شكم است. پاها سیاه به غیر از پنجه ها كه روشن هستند. كورنیكول ها استوانهای و سیاه، شاخك ها نیز سیاه به استثنای مفصل های اول و دوم كه .( روشن می باشد. پوره ها سبز تیره و به تدریج سیاه رنگ می شوند

شته اقاقیا

زیست شناسی: شته های ماده بی بال تمام دوره سال را چنانچه شرایط محیطی و حرارتی اجازه دهد به طریق غیرجنسی زاد و ولد می كنند. در ایران به احتمال زیاد آفت زمستان را به صورت تخم روی علف های هرز به سر می برد و در بهار افراد بالدار به درخت اقاقیا مهاجرت كرده و پس از آن در مزارع پنبه دیده می شود.

نام فارسی: شته سیاه باقلا

نام لاتین: Aphis fabae

Homoptera/Aphididae : نام راسته و خانواده

مناطق انتشار: تمام مناطق كشور

میزبانها: اقاقیا، كنار، بوداق و بید و تعدادی از گیاهان زراعی

شكل شناسی: شته های ماده بیبال زنده زا بیضوی شكل، به طول 2.5-3 میلیمتر و به رنگ سیاه براق می باشند. روی بدن این شته ها اغلب قسمت های مومی نامنظم وجود دارد. شاخك ها و چشم های حشره سیاه، ران و ساق پای آنها خاكستری تیره است. كورنیكول سیاه و بتدریج هرچه به انتها نزدیك می شود، باریك تر می گردد. دم حشره قاشقی و مثلثی شكل و از موهای ریز كوتاه و خارهای بلند و خمیده پوشیده شده است. ماده های بالدار زنده زا تمام مشخصات فوق الذكر را دارند، با این تفاوت كه اندازه آنها برحسب سن حشره متغیر است. دم كوتاهتر، پاها بلندتر و رنگ پریده تر هستند. تخم های این حشره سیاه براق و طول آنها بیضوی و معمولاً بصورت دسته جمعی است.

شته سیاه باقلا

زیست شناسی: شته سیاه باقلا دو میزبانه بوده و تمام مراحل زندگی خود را روی یك گیاه نمی گذراند. میزبانی را كه از مرحله تخم تا تولید شته های بالدار دخترزا انتخاب می نماید، میزبان اول و میزبانی را كه از شته های بالدار دخترزا تا تولید افراد جنس نر و ماده انتخاب می كند، میزبان دوم گویند. این شته زمستان را بصورت تخم در حاشیه جوانه های گل یا برگ و شاخه روی میزبان اول می گذراند. میزبان اول آن شمشاد زینتی ذكر شده است.

خسارت: این شته قادر است به تمام اندام های هوایی گیاه اعم از برگ، ساقه و گل حمله نماید. با فرو بردن خرطوم بسیار نازك خود به داخل برگ های میزبان از شیره گیاه تغذیه می كند، در نتیجه باعث پیچیده شدن برگها، پژمردگی، زرد شدن و حتی خشكیدن آنها می گردد. ضمناً شته ها از خود ماده چسبناكی ترشح می كنند كه باعث كثیف شدن برگها و جمع شدن مورچه و مگس می شود. شته مزبور ناقل بیش از 50 نوع بیماری ویروسی میباشد.

كنترل: مهمترین دشمنان طبیعی این آفت كفشدوزك قرمز رنگ هفت نقطهای و یك نوع مگس شبیه زالو میباشند. با مشاهده آفت و با در نظر گرفتن شدت آلودگی و فعالیت پارازیتها با سمومی نظیر ایمیداكلوپراید (كنفیدور)، استامیپراید (موسپیلان)، اكسیدیمتونمتیل (متاسیستوكس) و یا دیازینون باید اقدام به سمپاشی نمود.

آفات گلخوار

نام فارسی: سوسك پشمالوی گلخوار (سوسك گرده خوار بور)

Epicometis hirta : نام لاتین:

Coleoptera/Scarabaeidae : نام راسته و خانواده

مناطق انتشار: استانهای شمالی كشور

میزبانها: آكاسیا، توسكا، ولیك، سیب جنگلی، صنوبر، اقاقیا، نسترن و تعدادی از درختان میوه

شكل شناسی: حشره كامل سوسك پشمالویی به طول10-14 میلیمتر و به رنگ سیاه مات با بالپوشهای مزین به لكه های كوچك عرضی سفید است. بدن از كركهای خیلی متراكم مایل به زردی پوشیده شده و حشره حنایی به نظر میرسد.

سوسك گرده خوار بور

زیست شناسی: این حشره یك نسل در سال دارد و زمستان را به صورت حشره كامل در داخل خاك به سر میبرد. در بهار حشرات كامل خارج شده و به تغذیه از اندامهای گل میپردازند. حشره ماده تخمهای خود را اغلب در خاكهای هوموسی قرار میدهد. لارو داخل خاك به سر برده و همانجا تبدیل به شفیره میشود.

كنترل: در صورت لزوم مبارزه شیمیایی، سمپاشی با سموم فسفره مناسب توصیه میگردد.

نام فارسی: سوسك گلخوار سیاه

نام لاتین: Oxythyrea cinctella

Coleoptera/Scarabaeidae : نام راسته و خانواده

مناطق انتشار: تمام مناطق كشور

میزبانها: آكاسیا، توسكا،گلابی جنگلی، سیب جنگلی، صنوبر، گوجه جنگلی، ولیك، اقاقیا و نسترن

شكل شناسی: حشره كامل سوسكی به طول 9-12 میلیمتر و به رنگ سیاه با لكه های سفید میباشد. بدن از كركهای خیلی متراكم مایل به زردی پوشیده شده و حشره حنایی به نظر میرسد.

سوسك گلخوار سیاه

زیست شناسی: این حشره یك نسل در سال دارد و زمستان را به صورت حشره كامل در داخل خاك به طور آزاد و یا در كپسول خاكی به سر میبرد. حشره كامل از اندامهای گل و لارو از مواد پوسیده گیاهی تغذیه می كند